Een belangrijke reden voor het succes van esports is dat deze zich constant aanpassen aan de behoeften en voorkeuren van hun gebruikers. Door middel van muziek, animatie en steeds nieuwe mogelijkheden, blijven jongeren geprikkeld om te onderzoeken. De traditionele sporten zijn daarentegen veel statischer, iets wat voor een generatie die dat niet gewend is een drempel kan zijn om geïnteresseerd te blijven. Misschien kan het succes van esports juist een kans zijn voor traditionele sporten, in plaats van een probleem.
De opkomst van virtuele versies van sporten was de eerste brug tussen sport en esport, bijvoorbeeld door het spelen van FIFA creëren kinderen een nieuwe connectie met voetbal. Inmiddels zijn er veel meer mogelijkheden voor de ‘gamification’ van sport, hybride vormen van interactieve games en fysieke beweging. Een goed voorbeeld hiervan is de Zwift wielren-applicatie, waarmee je in je eigen huiskamer een Tour de France-etappe kan fietsen. Of Hado, een VR-dodgeball spel, wat je overal ter wereld (tegen tegenstanders uit de hele wereld) kunt spelen. Ook voor veel traditionele sporten bestaan hybride varianten, denk aan e-handbal of e-basketbal. Dat biedt kinderen de mogelijkheid om skills te leren die passen binnen de bestaande sporten, op een manier die meer prikkelt, zichzelf blijft vernieuwen en met gepersonaliseerde uitdagingen, niveaus en leercurves. Door na te denken over mogelijkheden binnen hun eigen sport en de virtuele wereld te omarmen, kunnen sportclubs de jeugd aan zich binden, en ze via de e-weg enthousiasmeren voor sport en bewegen.
